De weg naar jouw Grootsheid #1: Ga staan voor wie je bent

[vc_row][vc_column][dt_fancy_title title=”De weg naar jouw Grootsheid #1: Ga staan voor wie je bent” title_size=”big” title_color=”custom” separator_color=”custom” custom_title_color=”#000000″ custom_separator_color=”#000000″][vc_empty_space height=”20px”][/vc_column][/vc_row][vc_row][vc_column width=”1/3″][vc_single_image image=”9153″ img_size=”full”][vc_empty_space height=”678px”][/vc_column][vc_column width=”2/3″][vc_column_text]

Soms kunnen opmerkingen je diep raken. Je verdedigt een ander en wordt hiervoor belachelijk gemaakt. Je doet je best om iets leuks te organiseren en toch is er kritiek. Je wilt iets bespreekbaar maken en krijgt vervolgens een hele tirade over je heen over wat jij fout doet. Het kan dan voelen alsof het nooit goed is wat je doet. Alsof er altijd wel mensen zijn die vinden dat jij fout zit. Hoe goedbedoeld je intenties ook zijn, er is altijd wel één persoon die het zo weet te draaien dat jij je de gebeten hond voelt.

[/vc_column_text][vc_empty_space height=”15px”][vc_column_text]

Is het waar?

Je herkent jezelf er niet in, en toch brengen die opmerkingen je van de wijs. Je gaat je afvragen: Is het waar? Nee, natuurlijk niet! Maar waarom zeggen ze het dan? Meestal komen er dan verwijten en daar word je ook niet gelukkig van. Maar jeminee, waarom moet het op zo’n manier? Waarom word er niet gevraagd, maar word er aangenomen? Waarom word er gewezen in plaats van omarmd? Waarom genadeloos in plaats van liefdevol?

Een voorbeeld

Ik neem je graag mee naar een voorbeeld uit mijn eigen leven (namen zijn fictief).

Ik nodigde mijn collega Carla uit voor een afscheidsetentje. Simone vond daar iets van. Simone had haar eigen interpretatie er van gemaakt.  Ze had aangenomen dat ze het goed had begrepen, had zich er boos overgemaakt en ze confronteerde mij met haar ergernis. “Je laat Elly in de kou staan,” zei ze, “verdient Elly geen afscheidsetentje, net als Carla?”

Simone was iemand die, zoals ze zelf zei, geen woorden eraan vuil wilde maken, en dit toch wel deed.

En weet je, dat is prima. Dat Simone zo reageerde, dat is aan haar. Dat ik vervolgens stoom uit mijn oren had en haar een kattige reactie terug gaf, dat is aan mij. Want nee, ik liet Elly niet in de kou staan. Elly en ik hadden al contact gehad voordat ik Carla uitnodigde. Hoe durfde Simone…

Interpretatie versus intentie

Soms is het kiezen tussen twee kwaden. Ik had haar kunnen negeren maar daarmee vond ik dat ik mezelf tekort zou doen. Ik wilde niet dat haar beschuldiging het laatste was wat er werd gezegd. Ik wilde duidelijk maken dat ik me niet kon vinden in haar opmerking en dat ik er ook niet van gediend was. Ik wilde me niet verdedigen, maar me ook niet zwak opstellen. Ofwel… ik was bezig met mijn interpretatie van wat zij zei.

En toch blijft het vreten

Ik heb één zinnetje uitgesproken. Meer niet. Er kwam geen reactie van haar kant. Je zou zeggen dat het dus klaar was, maar niets was minder waar. Ik ging malen. Waarom kon ik het vervolgens niet loslaten? Waarom twijfelde ik over wat zij zei of over wat ik bedoelde?

Twijfel is een manier om stil te blijven staan. Het is de onzichtbare angst om verder te groeien. Het legt als het ware een deken over je gedachten, die de daadwerkelijke oorzaak zijn van de golf van emoties.

Wat is jouw leugen?

NLP (Neuro Linguistisch Programmeren) is een manier waarop je negatieve patronen kunt ombuigen naar positieve patronen. In de NLP wordt er bijvoorbeeld gesproken over belemmerende overtuigingen. Zo las ik op de site van NLP-groningen: “Als we iets geloven, dan doen we alsof dat waar is.”

We nemen vaak aan dat onze gedachten waar zijn. We geloven onze gedachten. Ik geloofde dat ik het vervelende gesprek niet kon loslaten, omdat ik twijfelde over wat er tegen me was gezegd. Dit is mijn grootste leugen: de gedachte die zich uit als twijfel. De gedachte die voortkomt uit de belemmerende overtuiging ‘ik ben niet goed genoeg.’

Het is een leugen, omdat ik ervoor kies dat te zien als een leugen. Ik kan het niet onderbouwen met allerlei wetenschappelijke tests. Die doen er simpelweg niet toe. Het is een leugen omdat wanneer het mijn waarheid wordt, ik het geloof. Het is een leugen omdat het me niet helpt om in mijn kracht te gaan staan.

Houd iets anders vast

Dus hoe nu verder? Hoe laat je iets los waarvan je weet dat het je niet verder helpt? Wat je kunt proberen is dit: Breng je focus naar dat wat je wilt vasthouden.

In de situatie die ik hierboven beschreef, houd ik vast aan mijn intentie. Ik deed iets aardigs voor een ander. Al het andere doet er niet toe.

Waar het op neerkomt is dat je doet waar je achter staat. Dat je knopen doorhakt waar je vind dat dat nodig is. Dat je zegt wat je voelt, omdat je vindt dat jouw stem gehoord mag worden. Kies ervoor om in jezelf te geloven. En dit vergt moed en vertrouwen.

Als er dan kritiek komt, wil je kunnen zeggen: “Ja, dat had ik kunnen doen, maar dat heb ik niet gedaan.” Andere keuzes zijn niet per definitie beter of slechter. Ze zijn enkel niet jouw keuze. Dat is luisteren naar de ander en tegelijkertijd staan voor wie jij bent.[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row][vc_row][vc_column][vc_empty_space height=”20px”][/vc_column][/vc_row][vc_row][vc_column][vc_column_text]

Blijf dan op de hoogte via onze Facebook pagina en vergeet je niet in te schrijven voor onze nieuwsbrief.[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row][vc_row][vc_column][vc_column_text]

[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]